Catalonië

Van de Spaanse Pyreneeën zijn we verder zuidwaarts gereden en zijn gestopt in de buurt van een Middeleeuws stadje in Catalonië: Ager . Dit ligt in een vallei en in die vallei waren grote stukken braakliggend vlak land, ideaal voor een staanplaats dus. Passerend aan een zwijneboerderij ( er zijn opvallend veel zwijnekoten in Catalonië), zagen we iemand lopen, je kon hem gemakkelijk herkennen, hij was de enige met een pet op. We vroegen hem of we mochten beslag leggen op een hoekje land en hij zei dat hij geen eigenaar was, maar dat het allemaal niet zo nauw stak, dat dit Spanje was, dat er ruimte te over was. Zo’n 500m verder zijn we een veld opgereden en zijn er 3 nachten blijven staan. En inderdaad, van wie dat land was, geen flauw idee, er passeren mensen en je zwaait eens en ze zwaaien terug en dat is het. Niemand die je komt lastigvallen en zeggen dat je daar niet mag staan enz. We hadden een prachtig zicht op een bergketen en vanwaar we stonden konden we een ruimteobservatie centrum zien en dit was geen toeval, s’nachts was het pikkedonker en konden we duizenden sterren zien. Overdag was het in de twintig graden, maar vanaf de zon achter de bergen zakte, daalde de temperatuur pijlsnel. Telkens in de namiddag kwam er even verder een schaapherder toe met zijn kudde. Van verre hadden we al eens gezien dat hij een schaap met de achterpoten in zijn katsjoebotten had gezet en het zo vasthield. Geen idee wat hij aan het doen was, maar misschien was het schaap onrustig of zo…

Op een namiddag ben ik eens tot bij hem geweest. Hij lag op zijn rug te maffen in het gras, wellicht had hij ze juist geteld… Ik had mijn laatste blik Jupiler meegenomen (van zelfopoffering gesproken) en gaf het hem en zei dat dit typisch Belgisch bier was. We konden uiteraard maar enkele korte zinnen wisselen, je denkt dat je al hier en daar een woord Spaans kan, en dan zijn ze daar met hun Catalaans! Hij zei in ieder geval dat het de volgende dag ging regenen en dat het geleden was van in de zomer. Het was inderdaad overal kurkdroog .

S’Avonds zijn we dwars door de velden recht op het sterrenobservatiecentrum afgestapt, maar we hadden ons behoorlijk mispakt, het was toch een aantal km in vogelvlucht en door het zand stappend en dwars door de amandelnotenboomgaarden en met een groter hoogteverschil dan je zou denken, kwamen we later aan dan gepland. De bezoeksessies waren voor die avond al volzet, maar we lieten onze namen noteren voor de volgende dag om 20u.

De volgende dag gingen we in de voormiddag naar het stadje Ager en op die tocht hebben we zorro gezien. Inderdaad zagen we plots een vos (=zorro), die echter algauw het hazenpad koos. Als je liefhebber bent van haas is dit immers het beste wat je kan doen. Wij kozen het andere pad en hebben toen Ager bezocht, een doolhof van hele smalle straatjes met stokoude gebouwen.

In de late namiddag kwamen inderdaad een massa donkere wolken opzetten, maar daar is geen druppel uitgevallen,pfff, wie dacht die schaapherder wel dat hij is? Franco Debooseros?

Die avond zijn we met de fiets naar de sterrenpost geweest en echt waar voor maar 8 euro entree, krijg je toch wel veel voor je geld,zie  www.parcastronomic.cat.  Normaal gezien kon je ook nog enkele planeten waarnemen via de telescoop, maar door de wolken was dit noppes. Nu, je mag eigenlijk toch niet door de telescoop zelf kijken, maar je ziet het beeld van de telescoop op een laptop.

De volgende morgen zijn we via gewone wegen doorgereden en het moet gezegd, Catalonië is groot, er is enorm veel ruimte en ieder nuttig plaatsje wordt gebruikt om amandel- of olijfbomen te zetten.

Wat wel opviel was het grote aantal gebouwen in het zuiden ervan (huizen, maar ook bedrijfsgebouwen) die leegstaan of in verval zijn. Toen zijn  we aangekomen in het zuiden van Aragón, maar dat is voor de volgende keer.

Franco Debooseros

Ager

Sterrenpost

Ramblas in Balaguer

Bij de kapster...

Elk zijn beurt is niks teveel...

OEPS, mislukt!