perigord

Donderdag 13 oktober zijn we toegekomen in de Périgord-Limousin streek. Opnieuw zijn we een binnenweg ingeslagen en toen we een boerderij passeerden, liep de boer juist op zijn hof. We stopten en vroegen hem of hij plaats had voor ons. Eerst was hij aan het rondkijken en hij bood ons een plaats aan op een stuk gras pal voor een huis. Maar toen we hem zeiden dat we gerust ergens op een stuk weide wilden staan, nam hij zijn Jeep en we moesten hem volgen. Het is telkens zo dat ze eerst niet goed begrijpen wat de bedoeling is van dat gele ding, maar eens ze het doorhebben, doen ze hun best  om U te helpen. Zo ook nu : hij reed met ons in zijn kielzog naar een hoger gelegen weide en toen begon hij zowaar zijn spillen van zijn afsluiting uit te trekken en met een hamer die hij in zijn Jeep had liggen begon hij een stuk weide af te bakenen. Daar mochten wij dus staan : op de weide, maar de koeien moesten terrein prijsgeven en konden niet bij ons. Een maat van hem die passeerde, vroeg eerst wat de bedoeling was en begon dan spontaan mee te helpen. Toen we op de weide stonden, waren ze er als de kippen bij om alles van de truck te weten. Ze waren bijzonder geïnteresseerd in de vierwielaandrijving en waar hij vandaan kwam enz…

Voor ze vertrokken wilde ik eerst nog weten hoe het nu juist verder moest met de stank (van de koeien bedoelde ik). Daarop zei hij dat dit geen probleem was, dat zijn beesten dit na een paar dagen wel zouden gewoon worden…Nu, daar kon ik uiteraard niet mee lachen en ik heb zijn onderbroek  met een fikse ruk over zijn hoofd getrokken en hem een djoef op de muile van de week gegeven. Hij liep blindelings rond te jammeren dat het zo’n pijn deed, maar ik had toch onmogelijk kunnen weten dat hij juist een string  van John Deere aan had…

Okee, okee, dat laatste van die stank en die onderbroek enz. is verzonnen, maar hetgeen ervoor niet.

De rest van de dag hebben we gevuld met een wandeling: we stonden in Montazeau, en we zijn naar het stadje Rochechouart gegaan. s’ Anderendaags zijn we met de fiets naar Rochechouart geweest alwaar we een hele hoop inkopen gedaan hebben.s’Namiddags hebben we wat algemeen onderhoud gedaan, ik aan de camion en Lieve heeft de binnenkant een kuisbeurt gegeven. Daarna hebben we samen een grote kom spaghettisaus gemaakt en als voorraad in de diepvries opgeslagen. De twee volgende dagen hebben we gevuld met wandelen en fietsen. Veel rustiger kan je de streken niet hebben, weilanden en bossen, bijzonder veel roofvogels. Overdag buizerds en valken, s’nachts hoor je de uilen.

De laatste dag hebben we de boer nog eens opgezocht en hem enkele Belgische bieren, die we nog in de frigo hadden, kado gedaan.

Afbakenen van ons privéstuk

geïnstalleerd

Kasteel van Rochechouart

Aperitieftijd