Portugal,Alentejo 4

Op 25 januari zijn we vanuit Grandola vertrokken en hebben via heel rustige , maar hobbelige wegen koers gezet richting Evora. We zijn in de voormiddag nog even gestopt in Alcacer do Sal aan de rivier Sado. Dit is een mooi gelegen stadje, waar echter eigenaardig genoeg heel veel gebouwen leegstonden in de voornaamste straten. 

Alcacer do Sal

Tussen Alcacer en Evora veranderde het landschap en kwamen we in een streek met weiden waar de gebruikelijke kurkeiken op stonden, maar alles was afgerasterd voor de teelt van koeien en voornamelijk schapen. Het waren heel grote eigendommen, je kon kilometers rijden langs een en dezelfde afsluiting. Hier en daar zag je een oprit naar een farm met “Dallas” allures. Enorme kuddes schapen liepen er rond;  als je die schapen zag  lopen en springen, was  het moeilijk te geloven dat ze allemaal nog ooit lam zijn geweest…

Zo’n 14 km ten noorden van Evora vonden we een rustige staanplaats op een stuk grond dat niet afgespannen was. Daar zijn we vijf nachten blijven staan en de enigen die daar passeerden, waren een paar vriendelijke mannen die dagelijks met hun vrachtwagentje een paar balen hooi brachten naar het vee in een verderopgelegen  weide. Bijna elke dag gingen we met de fiets naar Evora. Evora is een heel mooie ommuurde stad met een aquaduct van vele kilometer lang.

Begin van de aquaduct

 Binnen de ommuring is het oude centrum, het leek zo’n beetje een kruising van Brugge, Gent en Carmona in Spanje. Het is tevens een studentenstad, wat altijd interessant is en een beetje leven in de brouwerij brengt. Waar minder leven in de brouwerij was, zijn we ook een keer gaan kijken, we zijn de Capela dos Ossos gaan bezoeken, dit heeft niets met ossen te maken, maar alles met beenderen. De kapel maakt deel uit van een kathedraal en de bogen in de muren zijn opgevuld met de beenderen van 5000 mensen. De pilaren en het plafond zijn bekleed met de schedels. Een behoorlijk geschift idee. Bij het betalen van de ingangsprijs, 2 euro, kregen we een ticketje en het was me toen opgevallen dat het een beetje verfrommeld was, maar ik had er verder niet op gelet. Pas ’s avonds in de camion zag Lieve  dat de datum niet klopte, het was van een tijdje geleden.  Dus, heel waarschijnlijk haalt de vriendelijke dame aan de ingang de gebruikte tickets van de toeristen terug uit de papierbak en verkoopt ze ze nog een keer en steekt het geld in haar  zak, foei, foei.

Waar we al weken naar op zoek waren, waren handschoenen voor mij (E); er zijn hier in Portugal veel  winkeltjes waar ze handschoenen verkopen, maar het lijken wel kindermaatjes. Het grootste deel van de Portugezen (en zeker de vrouwen) is heel klein. Alhoewel de uitdrukking “het grootste deel” dan weer ongelukkig gekozen is, zeker?.. De grootste groep is heel klein? Nee, ook niet. Enfin, je begrijpt wel wat we bedoelen. Hier in Evora waren veel winkels en hier hebben we er gevonden die groot genoeg waren voor mijn voorpoten. Terwijl er solden waren en mijn wandelschoenen aan vervanging waren, hebben we nog nieuwe bottines  gezocht en gevonden voor mijn grote achterpoten. De schoenen zijn sowieso al goedkoop hier en nu was het nog eens 30 procent minder, zo hebben we het graag.

Marktplein in Evora

Op twee van de vijf avonden dat we op deze plaats stonden, hebben we op zo’n 10 meter van de camion een bunzing  gezien die op zoek ging naar konijnen. De konijnen hebben hier geen gemakkelijk leven : er mag enkel een paar maanden per jaar niet op hen gejaagd worden en dan doet zo’n bunzing er nog een schepje bovenop, en gegarandeerd dat hij zich niks aantrekt van die maanden dat er niet mag gejaagd worden. De jacht is hier (en in Spanje) voor heel velen een populaire bezigheid. Enkel de donderdag en in het weekend mag gejaagd worden, en dan zie je ze rondcrossen met hun pickups met camouflagekleren aan. Allee, de jagers hebben zulke kleren aan  he, niet de pickups. Eigenlijk zouden we medelijden moeten hebben met de konijnen, maar ze doen het toch wel een beetje zichzelf aan. Onderhand moeten ze toch wel weten dat er de donderdagen en in het weekend gejaagd wordt, dus , indien ze op deze dagen gewoon binnenbleven, dan zou het vlug gedaan zijn met dat jagen. Maar nee, ze moeten persé op deze dagen ook gaan rondhuppelen, dan moeten ze het maar weten, vind ik.

In deze streek zijn  ook veel plaatsen waar menhirs  staan, we hebben één plaats bezocht, maar die menhirs lijken verdacht veel op elkaar, zodat het interessante algauw ver te zoeken is.

Op 30 januari zijn we verder noordwaarts gereden en zijn in Abrantes de rivier Tejo (de Taag) overgestoken, zodanig dat het gedeelte Alentejo (het gebied voorbij de Taag) hiermee afgesloten werd, snif, snif.

Volgende keer : Beira en Tras Os Montes

Kilometerslange aquaduct

Romeinse tempel in Evora,ze zijn al duizenden jaren bezig en hij is nog niet af :)

JC en C: zoek de dikke toarte :) :)