Awel MERCI

Merci da ge nog altijd naar de blog kijkt. Ja, ge moet niet over Uw schouder kijken, ’t is tegen U daar aan Uw computer.

Ondertussen zijn we hier al enkele maanden de Ardennen onveilig aan het maken.

Devantave

Eigenlijk kijken we nu door rond te reizen op een heel andere manier naar België en naar de Ardennen in het bijzonder. De Ardennen moeten niet veel onderdoen voor een hoop streken in het buitenland. Ook in de Oostkantons hebben we nogal wat kilometers afgelegd. Eigenlijk is deze streek (de Belgische Eifel) Duitsland gescheten (pardon my French). Na de Eerste Wereldoorlog moest Duitsland een stuk grondgebied afstaan aan België voor de geleden schade. Maar nog geen 20 jaar later zei een Duitse kapoen, een zekere Hitler A., “tuttuttut, vroeger was dat stuk Duitsland en daarmee uit”. De bewoners van deze streek werden daardoor terug Duitsers en de mannen moesten dus dienen in het Duitse leger…Na de Tweede Wereldoorlog werden ze echter terug Belgen en werden ze beschouwd als landverraders, ne mens kan zo nogal wat tegenkomen.

Doordat we de vakantie chalet van vrienden konden gebruiken, waren we ook in de gelegenheid om vrienden die ons kwamen bezoeken onderdak te verschaffen. Zodoende hebben we al flink wat logeurs gehad.

Ook hebben we nog altijd kontakt met mensen die we in het buitenland zijn tegengekomen. Den Theo, de eilandbewoner in Portugal, daar schrijven we naar, de mens heeft trouwens gene computer en dus ook  geen emailadres. Ook hebben we al kontakt gehad met Rupert en Lucy, die we in Dorset (Engeland) hebben ontmoet. Maar het meest van al hebben we kontakt met de familie Roberts, de boeren uit Noord-Wales. Zowat om de 14 dagen wordt er gebeld en tussendoor wordt er nog gemaild met hun kinderen. De ouders, Peredur en Glenda, zijn nog niet veel in de gelegenheid geweest om ergens naartoe te gaan. Maar nu is het zo dat hun zoon Dafydd thuis blijft van school om op de boerderij te werken en de zusjes Lowri en Eleri kunnen zorg dragen voor hun zwaar gehandicapte broer Gruffydd (wat niet te onderschatten is). Zo kwam het dat we vorige zondag beide ouders in Zaventem hebben opgehaald na een vlucht vanuit Liverpool. Ze zijn vijf dagen bij ons gebleven en samen hebben we rondgetoerd in de Ardennen waarbij we onder meer het oorlogsmuseum in Bastogne hebben bezocht, een hespenrokerij in de Oostkantons, de Hare Krisjna-pipo’s in Septon, en we zijn ook in Duitsland geweest en in Luxemburg.

Hare Krisjna-pipo's

Oorlogsmuseum

Hespenrokerij...

Op een avond zijn we tevens  blijven plakken in Gent en pas om 3 uur in onze nest gerold…De dag dat we ze terug moesten brengen naar Zaventem hebben we nog wat tijd doorgebracht in Leuven. Gedurende deze dagen zijn heel wat Belgische bieren de revue gepasseerd…

Gedurende het voorbije jaar hebben we veel gezien en fantastische mensen ontmoet. We hebben de landen doorkruist die we wilden zien, waarbij het dikwijls heel anders uitpakte dan we hadden verwacht. Zo zijn we heel blij dat we het binnenland van Spanje hebben doorkruist, maar we zouden niet onmiddellijk de neiging hebben om dit opnieuw te doen. Spanje is een buitengewoon mooi en bergachtig land, maar overal ligt een hoop rotzooi die je op de lange duur de keel uithangt.

Rotzooi...

Noord-Spanje

 

Men kan alleen maar hopen (en dat zal nog wel gebeuren) dat het er even proper wordt als in het noorden van Spanje. Een heel prettige verrassing was Portugal : bijzonder vriendelijk volk, een mooi land, goed weer én goedkoop reizen en leven. Zo hadden we in ons achterhoofd de idee om toen we in Portugal waren een zijsprong te maken naar Extremadura in Spanje, maar daar hebben we van af gezien. Waarom zou je genoegen nemen met Spanje als je Portugal kunt krijgen?

Portugal

Het zuidwesten van Engeland bleek veel drukker dan verwacht. Veel dichter bevolkt en veel meer verkeer dan we dachten. De kustlijn is echter heel mooi. Afgezien van enkele uitzonderingen hadden we niet bijzonder veel kontakt met de bevolking.

Kustlijn,Engeland

 

Zuid-Engeland,Dartmoor...

Wales bleek bijzonder mooi en geestig te zijn. Deze mensen (en in het bijzonder in het noorden) staan open voor buitenlanders en hun cultuur en gewoonten. Daar hebben we dus vrienden voor het leven aan over gehouden.

Ierland is heel geestig en gezellig én de westkust is er zeer mooi. Het reizen en het leven is er echter  niet goedkoop te noemen. Door het verdwijnen van de cottages en de kasten van huizen die ze er gebouwd hebben, heeft het aan authenticiteit ingeboet. De mensen zijn er daarentegen nog even vriendelijk en open en altijd te vinden voor een gesprek.

Ierland

Noord-Ierland is ook geestig, maar nog duurder doordat je er weer in het UK bent met de bijhorende brandstofprijzen.

De ferries die we genomen hebben, namen een flinke hap uit het budget. Vooral de korte overtochten zijn heel duur, daarmee vergeleken is de lange boottocht tussen Spanje en Engeland goedkoop te noemen.

In Schotland hebben we enkel in het zuiden veel kontakt gehad met de bevolking. De natuurpracht  van  de westkant van Schotland, met inbegrip van de Hebriden, is echter buiten categorie.

Schotland

Tijdens de terugtocht door Engeland hebben we veel slecht weer gehad en daar zijn we dus ook vlugger dan gewoonlijk door gereisd. Vroeger hebben we veel met de motor in Engeland rondgetrokken en naar ons gevoel is de bevolking en het bijhorende verkeer er veel toegenomen.

Het mooiste aan deze manier van reizen is dat je de mensen ervaart zoals ze echt zijn. Bij alle andere manieren van reizen moet er betaald worden om ergens te verblijven: B&B, hotel, camping enz. En natuurlijk zijn de mensen dan vriendelijk, je bent hun bron van inkomsten. Wij hebben nooit een cent betaald voor ons verblijf en hebben de mensen gezien zoals ze echt zijn.

Wat de camion betreft, daar kunnen we over zeggen dat hij zijn job bijzonder goed heeft gedaan. Indien iemand ons zou voorstellen om dezelfde trip te maken met een camion zonder vierwielaandrijving, dan zouden we daarvoor bedanken. Dan zouden we verplicht zijn geweest om op de verharde weg te blijven, maar nu hebben we op de meest onmogelijke en prachtige plaatsen kunnen overnachten. Nooit heeft hij ons in de steek gelaten, en heeft zich overal op en over en uit getrokken. Hij is waarschijnlijk tot meer in staat dan wij durven. Toen we ondervonden wat hij zoal kon, hebben we ons van langs om verder gewaagd. We zijn ermee door 40cm modder gecrost, hij heeft in Noord-Ierland met één zijde op zijn buik gehangen, maar overal trok hij zich uit. Wat telkens wel voor wat nervositeit zorgde, was zijdelings op een scherpe helling rijden omdat je eigenlijk geen idee hebt vanaf welke hellingsgraad hij omkantelt, maar waarschijnlijk val je eerder van je stoel dan dat hij omkantelt…

 Door het feit dat hij er uitziet zoals hij er uitziet, is hij een magneet voor vele mensen. Zodoende zijn we met veel mensen in kontakt gekomen. Natuurlijk moet je daar van jouw kant ook voor openstaan. Wij hebben gewoon alles wat gebeurde op ons laten afkomen en daar telkens het beste proberen van te maken.

Voilà zie, dat was het zo’n beetje. Het kan zijn dat er hier of daar in de verhalen wat zever is tussen geslopen, maar dat was echter geheel buiten onze wil… Wij vonden het geestig om de verhalen op de blog te zetten en we hopen van U hetzelfde.

Hartelijk bedankt voor Uwaaaandacht…!

 

Bastogne

in Hotton...

 

Park Chlorophylle in Dochamps

 

Station in Luik...Guillemins